hayal ettiğim bazı şeylerin ete kemiğe bürünmüş hallerini görünce onlara tutunuyomuşum, inanıyomuşum bunu farkettim. ama sonra onlar yıkılınca benim de bir kalem daha yıkılıyomuş inancım azalıyomuş. bunu farketmedim hemen anladım.
hakkında fazla bişey bilmediğim insanlara fazla anlamlar yüklemişim. hani hayaller ete kemiğe bürününce onlar için asla yapmazlar diyip fazla güvenmişim işte. niye böyle bişe yapmışım lan? bi nevi şey işte insanlar filmlerdeki, dizilerdeki, kitaplardaki karakterlere tapıyo falan ya bende öyle bişey yapmışım heralde (ne gerek varsa).
valla dostum asla olmaz deme olmaz olur ya da onun gibi bişey. bilemedim şimdi.
hala şaşkınım ya.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder